Ik wil je zien Ik wil je zien en toch weer niet want ik ben bang bang voor pijn en verdriet voor alles wat misschien en niet zeker is praten is opeens moeilijk en spijt durf ik niet te horen ja, zelfs als ik met andere ogen kijk lijk ik voorgoed verloren voor jou is nu gedicht en hart en voor minder wil ik niet leven vertrouwen in de toekomst maar niet in wat ik denk wat is dan het stomst? Leven dat ik aan jouw schenk voor mijzelf verliezen? Want geef ik dan geen illusie en is dat dan nog erger? Zo denk ik aan één conclusie liegen kan en wil ik nooit nu niet, dus later misschien berooid een kus voor duizend gedachten